селсебет

зат. 1. Ауылдың кеңес мүшесінің үйі. \≈ С е л с е б е т к е барып келдім. 2. Ауылдық кеңестің төрағасы. – Рақметті маған айтпаңыз, Жолдас Байғоныс, - деді с е л с е б е т оған түсін сәл жылытып (Ә.Асқаров, Өр Алтай., 80). – Бажам – с е л с е б е т, қашан барсақ та алдырады оқуға (Ә.Қалдыбаев, Таңд. шығ., 3, 239).